ده کتاب خواندنی درباره امام علی (ع)

در راستای ترویج کتاب در میان مخاطبان به مناسبت سالروز شهادت حضرت علی (ع) به معرفی ده کتاب خواندنی درباره امام علی علیه‌السلام پرداخته ایم.

به گزارش مشرق، بیست‌ویکم ماه مبارک رمضان برابر با سالروز شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع) است و از همین رو اقدام به انتشار بسته پیشنهادی کتابِ موسسه کتابستان قم که حاوی ده کتاب خواندنی درباره امیرالمومنین علی (ع) بود، نموده ایم.

*«قدیس»

رمان «قدیس»، نگاهی تاریخی به بُعد حکومت‌داری حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) در 5 سال دوران خلافت آن حضرت است. این رمان در اصل روایتی است از زندگی کشیشی که دوست دارد کلکسیونر کتب و اسناد خطی باشد و در این کار اشتیاق فراوانی برای جمع‌آوری کتاب‌های خطی دارد. خیلی‌ها بر این باور هستند که همیشه عشق آدم را نجات می‌دهد و حالا ما در رمان با همین پدیده مواجه هستیم. عشق کشیش به کتب خطی، او را به مردی تاجیک می‌رساند که می‌خواهد کتابش را بفروشد. اما همیشه در مسائلی که ارزش مادی داشته باشد، شیطنت هم وجود دارد. مرد تاجیک توسط یک عده جنایتکار کشته می‌شود و خانه کشیش هم مورد سرقت قرار می‌گیرد. این آغاز ماجرایی است که در نهایت کشیش را به مطالعه سرگذشت حضرت امیر(ع) علاقه‌مند می‌کند. کشیش مسیحی که در مسکو زندگی می‌کند، دوران کودکی و بخشی از زندگی‌اش را در بیروت گذرانده و اکنون نیز مجبور می‌شود برای حفظ جان خود به بیروت برود. جایی که هم برخی اقوام او در آنجا زندگی می‌کنند و هم دوستان محققی چون جرج جرداق نویسنده کتاب «الامام علی صوت‌العداله‌الانسانیه» انتظارش را می‌کشند. با سفر کشیش به لبنان، ماجراها شکل گیراتری به خود می‌گیرد و البته داستان وارد روایت های تاریخی می‌شود و نویسنده تلاش می‌کند وقایع تاریخی پیرامون بُعد حکومتی امام علی(ع) را یکی بعد از دیگری با پیچ‌وتاب‌هایی تعریف کند و همین موضوع باعث می‌شود که به نظر برسد نویسنده کمی از موضوع روایت اصلی داستان که در واقع خود کشیش مسیحی است دور شده است. کشیشی که در نوعی مظلومیت خاص قرارگرفته، اما به‌سوی حق رهنمون می‌شود و در می‌یابد که مظلومیت او در مقابل علی(ع) چیزی نیست.

رمان کنایه‌های فراوانی دارد که حکام نالایق کشورهای عربی را نشانه می رود و درست آنها را ادامه حکومت بنی‌امیه و بنی عباس معرفی می‌کند. در همین باب گفت‌وگوهای خاصی هم بین شخصیت‌های داستان صورت می‌گیرد. بخصوص گفت‌وگوی خواندنی کشیش و جرج جرداق در مورد حکومت در اسلام. باوجود اینکه نویسنده از ترکیب خوبی برای روایت زمان حال و زمان تاریخی رمان استفاده کرده و یک راست روایت های اصلی را در پیش‌گرفته و کتابش را نوشته است، اما می‌توان اقرار کرد که داستان بسیار هوشمندانه از پیچ‌وتاب های یک رمان پلیسی هم بهره برده و کلاً می‌توان گفت حاصل کار کتابی خواندنی و لذت‌بخش است. در پایان رمان، جنایتکاران مسکو دستگیر می‌شوند و کشیش با گنجی بزرگ در دل که در سفر بیروت یافته است به کشورش بازمی‌گردد و شاید عظمت همین گنج است که جابجایی چمدان‌های او در فرودگاه را چندان مهم جلوه نمی‌دهد!

در بخش‌هایی از این کتاب می‌خوانیم:

«کشیش همان طور که فنجان قهوه در دستش بود پرسید: اگر داشتن حکومت دینی به معنای بقای دین نیست، پس چرا حاکمان دینی پس از علی اصرار به استقرار حکومت دین داشتند و حکومت را لازمه‌ دین می‌دانستند؟ مثل بنی‌عباس و بنی‌امیه که مدعی بودند نابودی حکومتشان مساوی نابودی دین است.

جرج پاسخ داد: کافی است افکار آنها را در برابر افکار و سخنان علی قرار دهی؛ خواهی دید که بنی‌عباس و بنی امیه دروغ می‌گویند. آنها حکومت را برای دنیا خودشان می‌خواستند و به دین تمسک می‌جستند. دین بهانه‌ای بود تا حکومت کنند. دین را در خدمت قدرت خود می‌خواستند، نه حکومت را در خدمت دین. اگر لازمه‌ بقای دین حکومت بود، پس باید همه‌ی پیامبران الهی الزاماً دارای حکومت می‌بودند و از ادیانی که حکومتی نداشتند، نباید نشانی باقی می‌ماند. حکومت از نظر علی، ابزار و وسیله بود نه اصل دین؛ وسیله‌ای در خدمت دین و برای خدمت به مردم. اگر شرایط برای ایجاد حکومت کافی نباشد، دین هرگز نیست و نابود نمی‌گردد.»

کتاب «قدیس» اثری است به قلم ابراهیم حسن‌بیگی که نشر نیستان آن را منتشر نموده است.

* «فروغ ولایت»

کتاب «فروغ ولایت» اثری از آیت‌الله شیخ جعفر سبحانی است که به سیره و روش حضرت امیر (ع) پرداخته است. نویسنده فرزانه، آیت‌الله جعفر سبحانی با تقسیم حیات نورانی حضرت أمیرالمؤمنین علیه السلام به پنج دوره، مهم ترین جریانات زندگی ایشان را ترسیم کرده است. ایشان در این اثر وزین سعی کرده سیر زندگی ایشان را از طرفی گویا و روان حکایت کرده و از دیگر سو کاملا مبتنی بر منابع دسته اول تاریخی و روائی باشد. نکته متمایز این اثر، جامعیت آن است که از همان آغاز زندگی حضرت تا شهادت ایشان، تمام عرصه‌ها زندگی ایشان را در کنار آیات و روایات مربوطه تشریح کرده و در هر مورد به تبیین بعدی از فضائل حضرت می‌پردازد. البته رسالت اصلی این کتاب، ترسیم زندگی شخصی و عادی حضرت است که بخوبی هم از عهده آن برآمده است. این کتاب را موسسه امام صادق (ع) در 860 صفحه منتشر نموده است.

*«علی از زبان علی»

حکایت زندگانی یک شخص آن زمان جذابیت پیدا می‌کند و شناخت از یک انسان فراتاریخ آن زمان واقعی‌تر بوده و به حقیقت نزدیک خواهد بود که از زبان خودش بیان شود. استاد شهیدی، که یکی از پژوهشگران معاصر تاریخ اسلام است، با آثار غنیّ و پرمحتوایی که در این زمینه از خود به جای گذاشته، توانسته به یکی از ماندگاران عصر تبدیل شود. وی در کتاب «علی از زبان علی» به روایت جذاب زندگانی أمیرالمؤمنین علیه‌السلام از بیان خود حضرتشان استفاده کرده و برهه‌های گوناگون زندگانی ایشان را تشریح کرده است. این کتاب را انتشارات دفتر نشر فرهنگ اسلامی در 208 منتشر و روانه بازار کتاب نموده است.

 

 

* «دانشنامه امام علی علیه‌السلام»

این اثر را پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی منتشر نموده، مجموعه‌ای کامل و بی نظیر برای محققان تاریخ و سیره أمیرالمؤمنین علیه‌السلام که در شش هزار صفحه و دوازده جلد، با همکاری مبرّزترین مورخان معاصر همچون آیت‌الله جوادی‌آملی، علامه عسکری، سیدجعفر مرتضی عاملی، استاد شهیدی، حجج اسلام دوانی، جعفریان، جاودان و ... زیرن نظر حجت‌الاسلام علی‌اکبر رشاد تألیف شده است. نکته مهم اینکه این اثر صرفا جمع‌آوری مطالب تاریخی نیست، بلکه چینش موضوعات و نقل و تحلیل مباحث مربوطه، مبتنی بر دیدگاه‌های خاص تاریخی و اعتقادی شیعه است. این مجموعه ارزشمند که شامل یکصد و سی مدخل اصلی و حدود سه هزار مدخل فرعی است و بیش از دویست محقق در تألیف آن همکاری داشته‌اند. موضوعاتی همچون: حکمت و معرفت، مبدأ و معاد، نبوت و امامت، اخلاق و سلوک، و همچنین مباحث بسیار مبتلابه حقوق، سیاست و اقتصاد در سیره و دیدگاه أمیرالمؤمنین علی‌ علیه‌اسلام در این کتاب بررسی شده است.

*«امیرالمومنین علی‌ابن‌ابی‌طالب علیه‌السلام»

«اگر همه درختان قلم شوند، همه دریاها مرکّّب، همه ملائک حسابگر و همه آدمیان نویسنده شوند، هرگز نخواهندتوانست فضائل علی بن ابیطالب علیه السلام را شمارش کنند.» سخن، با این روایت ناب نبوی آغاز می‌شود. نویسنده که از عالمان دین است، این حدیث شریف را بر دیدگان خود قرار می‌دهد و در پی بیان قطره‌ای از دریای فضائل حضرت امیرالمؤمنین علیه‌اسلام بر می‌آید. وی با تسلّط کاملی که بر آیات و روایات این موضوع داشته و با اشرافی که بر منابع تاریخی و حدیثی شیعه و اهل سنت دارد، علاوه بر بیان روایات ناب درباره القاب و مناقب حضرت، فضائل ایشان حتی از زبان مخالفان و معاندان را نیز تبیین کرده و به بحث‌های عمیق روائی و اعتقادی در این موضوع می‌پردازد تا در نهایت مجموعه کم نظیر و ماندگاری در این موضوع برجای گذارد. کتاب «امیرالمومنین علی‌ابن‌ابی‌طالب علیه‌السلام» اثر احمد رحمانی همدانی است که نشر منیر آن را در 1040 صفحه منتشر نموده است.

*«اصحاب امام علی علیه‌السلام»

کتاب «اصحاب امام علی علیه‌السلام» اثری است تحقیقی که سیداصغر ناظم‌زاده قمی آن را تالیف نموده و انتشارات بوستان کتاب قم آن را در 2 جلد منتشر نموده است. این که در دورانی از تاریخ، شخصیت بزرگی چون امیرالمؤمنین علیه‌السلام با یاری چه کسانی توانست برگ مهمی از تاریخ را رقم زده و نقطه عطفی ماندگار ایجاد کند، اهمیت موضوع این کتاب را روشن می‌سازد. همچنین علاوه بر اهمیت اصل موضوع، آنچه که این اثر را ارزشی مضاعف می‌بخشد، اینست که با دسته‌بندی اصحاب حضرت أمیرالمؤمنین علیه السلام ، یاران صدیق و وفادار حضرتش را از آنانکه پس از مدتی، به هردلیلی از یاری ایشان کناره گرفته و اینان را از اصحابی که بعدها در جرگه مخالفان حضرتش برآمدند نیز جدا کرده و جنبه‌های مختلف حیات فردی، اجتماعی و سیاسی هریک از آنها را تبیین می‌کند. نویسنده در این اثر با تأکید و توجه بسیار بر منابع کهن، شناسائی هزار و 110 نفر از اصحاب را هدف قرار داده است.

* «امام علی (ع) در قرآن»

کتاب «امام علی (ع) در قرآن» اثر علامه سیدمرتضی عسگری که موسسه علامه عسگری آن را چاپ نموده است. علامه سیدمرتضی عسگری را می­‌توان از معدود افرادی دانست که هم در زمینه پژوهش و هم فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی موفقیت‌های بسیاری را کسب کرده است که از جمله موفقیت­‌های ایشان تاسیس حزب الدعوه عراق را می‌توان نام برد. کتاب حاضر در پاسخ به شبهات یکی از علمای بزرگ وهابی است. او که در کتاب خود مساله امامت ائمه علیهم‌السلام را مورد تشکیک قرار داده است این سوال را مطرح می­‌کند که اگر امامت تا این اندازه در اسلام مهم است به چه دلیل در قرآن به نام اهل بیت تصریح نشده­ است. علامه عسگری در این کتاب به این شبهه اساسی با استفاده از آیات قرآن و احادیث مورد قبول اهل سنت پاسخی مستدل داده است و اثبات کرده که اصل امامت در آیات متعدد قرآن ذکر شده است و دلیل عدم تصریح به نام اهل بیت علیهم‌السلام در قرآن را بیان می­‌کند.

* «المراجعات»

علامه سیدعبدالحسین شرف‌الدین از شخصیت­‌هایی است که در زمینه مباحث کلامی میان شیعه و اهل سنت شهرت بسیاری دارد و میان علمای شیعه جایگاه ویژه­‌ای دارد. کتاب «المراجعات» که موسسه چاپ و نشر بین‌الملل آن را منتشر نموده، حاصل نامه­‌های دو عالم بزرگ شیعه و اهل سنت یعنی علامه شرف‌الدین و شیخ سلیم البشری المالکی رییس وقت داشگاه الازهر مصر است. محتوای نامه­‌ها اختلاف اساسی میان دو مکتب یعنی در مساله امامت می­باشد. در این نامه­ها شیخ الازهر به ایراد برخی سوالات درباره اصل جانشینی حضرت علی علیه السلام و دلایل آن پرداخته است که علامه شرف الدین با استناد به منابع خود اهل سنت به سوالات او پاسخ داده است و یکی از مهمترین کتب در اثبات حقانیت مذهب شیعه است.

 

* «خصائص الائمه علیهم‌السلام»

کتاب «خصائص الائمه علیهم‌السلام» تألیف سید رضى، عالم نامدار شیعه و تدوین کننده نهج البلاغه است. موضوع‏ کتاب، زندگى و سخنان امیرمؤمنان على علیه‌السلام‏ است. سید رضى در این کتاب روایاتى را که درباره حضرت على علیه السلام است جمع آورى نموده و با اشاره به معجزات و سخنان آن حضرت تاریخ کامل و گویایى را از زندگانى آن حضرت ارائه نموده است. کتاب «خصائص الائمه علیهم‌السلام» براى تحقیق در زندگى حضرت على علیه‌السلام کتابى ارزشمند و قابل توجه است. این کتاب از زمان نگارش مورد توجه و علاقه شدید علماى اسلام قرار گرفت و در بسیارى از کتاب‏‌هاى معتبر به آن اشاره شده و یا به مطالب آن استناد شده است. این کتاب از اولین کتاب‏‌هاى معتبرى است که به وسیله فقهاى بزرگ شیعه درباره زندگانى حضرت امیر علیه‌السلام نگاشته شده است. نگارش این کتاب موجب گشت تا سید رضى تصمیم به جمع آورى کتاب شریف «نهج البلاغه» ‏بگیرد و همین هم سبب ناتمام ماندن کتاب حاضر شد، زیرا همان گونه که از نام کتاب روشن است سید رضى تصمیم داشت در این کتاب زندگانى تمام ائمه علیهم‌السلام را بیاورد اما به امام علی (ع) اکتفا نمود. سید رضى انگیزه خود از نگارش این کتاب را اینگونه بیان می‌فرماید: «شما از من درخواست کرده بودید تا کتابى درباره زندگانى ائمه علیهم‌السلام بنویسم ولى حوادث روزگار مانع از آن می‌شد تا آنکه در شب عرفه سال 383 هجرى براى زیارت امام موسى کاظم و امام جواد علیهماالسلام عازم کاظمین شدم. در راه به یکى از رؤساى حکومتى برخورد کردم. او از من سؤال کرد کجا می‌روى؟ من هم پاسخ دادم. او با تمسخر گفت: از کى تا حالا سادات موسوى شیعه دوازده امامى شده‏‌اند؟ من پاسخ او را آنگونه که لایق بود دادم و پس از این واقعه غیرتم برافروخته گشت و تصمیم به نگارش این کتاب گرفتم تا مذهبم را بر همگان اعلام نمایم و امامان معصوم و بر حق را به دیگران معرفى کنم و دشمنان را ناامید سازم و از خداوند در انجام این مهم یارى می‌جویم.» کتاب «خصائص الأئمه علیهم‌السلام» در دوران ضعف حکومت بنى عباس نگاشته شده است. در آن دوران شیعیان به راحتى عقاید خود را مطرح می‌کردند. در شهر بغداد شخصیت‏‌هاى بزرگى چون شیخ مفید، سید رضى، سید مرتضى و شیخ طوسى پا به عرصه وجود گذاشتند و پشتوانه علمى بزرگى براى شیعه و طرفداران اهل بیت علیهم‌السلام شدند.

این کتاب شامل موضوعات فراوانى درباره زندگانى امیرمؤمنان على علیه‌السلام است از جمله: خصائص امیرمؤمنان على علیه‌السلام، معجزات آن حضرت، علم آن حضرت به تنزیل قرآن، جنگ با خوارج نهروان، سخنرانى پیامبر اسلام درباره حضرت على صلوات‌الله علیهما و آلهما، سخن عمر درباره آن حضرت، سؤالاتى که از آن حضرت شده است، وصیت آن حضرت به کمیل، کلام آن حضرت درباره دنیا و ... این کتاب را محمدعلی چلونگر علی‌بنائیان ترجمه انتشارات آستان قدس رضوی منتشر نموده است.

 

* «امام علی (ع) و خوارج»

علامه سیدجعفر مرتضی عاملی بعنوان بزرگ مورّخ زمانه، دارای آثار تاریخی بسیاری است که در عصر حاضر، افقی نو فراروی خواننده قرار می‌دهد که مبتنی بر مبانی کلامی و روائی شیعه است. کتاب «امام علی (ع) و خوارج»، یکی از آثار ایشان است که به کالبد شکافی و جریان شناسی «خوارج» از گذشته تا به امروز می‌پردازد. ایشان با اجتهاد بی‌نظیری که در منابع دسته اول تاریخی و فرمایشات أمیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌کنند، فضای فکری، فرهنگی، سیاسی دوران حکومت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را مورد مطالعه قرار داده و در خلال آنها به مهم‌ترین پرسش‌های تاریخی درباره خوارج پاسخ می‌دهد. بررسی علل روانشناختی و جامعه‌شناختی، شکل‌گیری و گسترش این طرز فکر، تحلیل دیدگاه‌ها و روش‌های امام علیه‌السلام برای تقابل با این جریان و در نهایت هم ارزیابی سیاست‌های معاویه در این مورد، از دیگر مباحثی است که این کتاب را «جامعیت» بخشیده و آن را از امثالش متمایز می‌کند. این کتاب را محمد سپهری در 682 صفحه به فارسی ترجمه نموده است.

منبع: فارس

آیا بندر بن‌سلطان به قدرت باز می‌گردد؛

جلسه 3ساعته کری با پادشاه سعودی درباره داعش/ مسافر ویژه هواپیمای ملک عبدالله چه کسی بود؟

ناظران پیش بینی می ‌کنند بر اساس تغییر و تحولات منطقه‌ای و احساس خطری که آل‌سعود بابت نزدیک شدن داعش به مرز‌های شمالی این کشور داشته،باید شاهد بازگشت مجدد شاهزاده بندر به قدرت پس از گرفتن پرونده‌ های حساس خارجی از وی در این اواخر باشیم.

گروه بین‌الملل مشرق - «سایمون هندرسون»، پژوهشگر و کارشناس امور خلیج فارس در مقاله ای تحت عنوان «برکناری معاون وزیر دفاع عربستان سعودی بحران رهبری در این کشور را تشدید می کند» به بررسی جدیدترین تحولات سیاسی جاری در کشور عربستان سعودی می ‌پردازد و در این خصوص می‌ نویسد:

برکناری شاهزاده خالد از سمت معاونت وزیر دفاع عربستان سعودی با صدور هیچ اطلاعیه‌ای صورت گرفت و این امری غیر معمول و رایج در این کشور به شمار می‌ آید، اما روند تغییرات و عزل و نصب‌ ها در کشور عربستان سعودی بیانگر افزایش نگرانی‌ های امنیتی سران این کشور از گروه تروریستی امارت اسلامی عراق و شام موسوم به داعش است که این روزها فعالیت‌ هایش در عراق نگاه‌ ها را به خود جلب کرده و اطلاعات به دست آمده نشان می‌ دهد که عربستان سعودی و هم پیمانان آن به شدت از این گروه احساس بیم و ترس می ‌کنند.
با وجودی‌ که فرمان برکناری شاهزاده خالد توسط ملک عبدالله، پادشاه سعودی صادر شد، اما این اقدام به درخواست شاهزاده سلمان بن عبد العزیز، ولی ‌عهد عربستان صورت گرفت که منصب وزیری دفاع را تصدی می‌ کند و در حالی شاهزاده سلمان درخواست برکناری شاهزاده خالد را صادر کرد که برای این اقدام خود هیچ دلیل قانع کننده و منطقی ارائه نداد و این بیش از پیش وضعیت عقلی وی را که هشتاد و هفت سال از عمرش می ‌گذرد، زیر سوال می‌ برد و ناظران را بیش از پیش به این باور نزدیک می ‌کند که وی سلامت عقلی خود را از دست داده است.
 
همین موضوع اختلال عقلی و حواس شاهزاده سلمان پیشتر موجب شده بود، ملک عبدالله منصب جدیدی را در خاندان سعودی ایجاد کند و آن منصب جانشینی ولی‌ عهد است که در صورت مرگ شاهزاده سلمان یا ناتوانی وی در اداره امور کشور جانشینش جایگزین وی شود و در این خصوص شاهزاده مقرن برادر ناتنی خود و شاهزاده سلمان را برای این امر برگزیده بود که از هم از پادشاه سعودی و هم ولی‌ عهدش کم سن و سال‌تر بود که با موافقت اکثریت اعضای شورای بیعت همراه شده بود.

شاهزاده مقرن در عمل معاون دوم نخست وزیر عربستان را نیز برعهده دارد، اما تاکنون تنها یک بار در نشست هفتگی شورای وزیران عربستان سعودی حضور یافته است و تاکنون شاهزاده سلمان تلاش کرده، به در هر شرایطی این منصب را در کنار وزیری دفاع حفظ کند و اگرچه در این میان پادشاه عربستان نخست وزیر شورای وزیران به شمار می‌ آید، اما این روزها به ندرت در این شورا حضور می‌ یابد.

با وجودی‌ که ملک عبد الله نود و یک ساله پیر و فرتوت نشان می ‌دهد و پرداختن به هر کاری به سرعت وی را خسته می ‌کند و این امری طبیعی در فردی در این سن سال است، اما وی تمرکز خاصی بر قضایا و مسائل امنیتی دارد، به گونه ‌ای که براساس گزارش‌های خبری رسیده در سفر «جان کری» وزیر خارجه آمریکا به عربستان سعودی در 27 ژوئن گذشته، ملک عبد الله نشستی 3 ساعته را با کری داشت و در آن به بررسی مسائل و قضایای امنیتی منطقه پرداخت.

واشنگتن و ریاض در خصوص تعامل بحران عراق با یک دیگر اختلاف نظر دارند، در حالی ‌که پادشاه سعودی بر عدم اجازه افزایش و توسعه نفوذ ایران در عراق تاکید دارد، از این بیم دارد که مبادا آمریکا در قبال ایران با دادن نقش سیاسی و یا نظامی به تهران موجب افزایش نفوذ ایران در عراق شود.

دیدار عبدالله و کری یک روز پس از نشست «شورای امنیت ملی» عربستان سعودی صورت گرفت که به ندرت برگزاری نشست‌ های آن اعلام می ‌شود و در جریان آن ملک عبدالله خواستار اتخاذ تمام تدابیر و اقدامات لازم برای محافظت از کشور در برابر خطرات و تهدیدات و تامین امنیت و ثبات و استقرار مردم عربستان شد، در حالی ‌که هنوز هیچ کس نمی ‌داند که واقعا منظور از تهدیدات و خطرهایی که پادشاه سعودی از آنها یاد کرده، چه تهدیدات و خطرهایی است. 

اما بر هیچ کس پوشیده نیست که منظور پادشاه عربستان از خطرات و تهدیدات گروه تروریستی داعش است، اگرچه پادشاه سعودی در برابر حمایت‌ های ایران از کشورهای دوست و هم پیمانش در منطقه به ویژه کشورهای شیعی مانند عراق و بحرین و منطقه شرق عربستان که کانون تجمع و تمرکز شیعیان عربستان به شمار می ‌آید،‌ نیز احساس خطر می ‌کند.

در پیامی که از جانب ملک عبدالله در آستانه ورود به ماه مبارک رمضان در 28 ژوئن قرائت شد، پادشاه عربستان آشکارتر و عیان ‌تر از گذشته به خطر گروه تروریستی داعش اشاره کرد و گفت که به مشتی تروریست اجازه نمی ‌دهیم که از دین برای پوششی بسازند و به واسطه آن منافع شخصی خود را تامین و مسلمانان بی ‌پناه را به وحشت بیاندازند و به کشورها یا ملت ‌های امن یورش ببرند.

نشست شورای امنیت ملی عربستان از جهتی دیگر نیز مهم بود، چون در این نشست شاهزاده «بندر بن سلطان» تمام تلاش و بازمانده قدرت خود را به کار برد تا خودی نشان دهد و زمینه را برای بازگشت به عرصه سیاسی داخلی و منطقه ‌ای فراهم کند، کسی که پیشتر منصب سفیری عربستان سعودی در آمریکا و ریاست دستگاه اطلاعات این کشور را تا آوریل گذشته برعهده داشت و به دلیل عدم توانایی در اداره پرونده سوریه از این سمت برکنار شد.

شاهزاده بندر بن سلطان از زمان برکناری از سمت ریاست دستگاه اطلاعات عربستان سعودی تاکنون در انظار مشاهده نشده بود، تا اینکه اعلام شد، وی یکی از شرکت کنندگان در دیدار کوتاه عبد الفتاح السیسی، رئیس جمهوری جدید مصر با ملک عبدالله، پادشاه عربستان در طبقه دوم هواپیمای بوئینگ 747 پادشاه عربستان بوده که در فرودگاه قاهره توقف کوتاهی داشت تا پس از آن وی بار دیگر در نشست شورای امنیت ملی عربستان ظاهر شود.
شورای ملی عربستان سعودی از حیث اتخاذ تصمیمات در این کشور بالاترین نهاد به شمار می ‌آید و از اهمیت بسیاری در این خصوص برخوردار است، در حالی ‌که دستگاه اطلاعات عربستان سعودی معروف به «ریاست دستگاه اطلاعات عمومی» نقش کم اهمیت ‌تری را ایفا می ‌کند.

حضور بندر بن سلطان در هواپیمای خصوصی ملک عبدالله

پس از برکناری شاهزاده بندر بن سلطان ریاست دستگاه اطلاعات این کشور به یک فردی خارج از خاندان حاکم رسید که دارای پیشینه ‌هایی در دفاع مدنی بود.

از زمان برکناری شاهزاده بندر بن سلطان از سمت ریاست دستگاه اطلاعات عربستان سعودی تغییراتی در سیاست‌ های آن و کارمندان اصلی شاغل در این دستگاه روی داد.

اما در میان خبرگزاری‌ ها خبر دیگری را نیز در خصوص شاهزاده بندر بن سلطان مخابره کردند، این که ملک عبد الله هفته گذشته بندر را با سمت وزیری به عنوان مشاور و فرستاده ویژه خویش انتخاب کرد تا وی از حیث درجه و رتبه در کنار دبیرکل شورای امنیت ملی عربستان قرار گیرد و این شاهزاده خالد بن بندر بن عبد العزیز را نیز با سمت وزیر به ریاست دستگاه اطلاعات عمومی این کشور منصوب کرد.

براساس این تغییر و تحولات ناظران پیش بینی می ‌کنند که باید شاهد بازگشت مجدد شاهزاده بندر به قدرت پس از گرفتن پرونده‌ های حساس خارجی از وی در این اواخر باشیم و این انتصاب ملک عبد الله به معنای بازگشت مجدد شاهزاده بندر بن سلطان به قدرت و سپردن دیگر باره پرونده ‌های حساس و مهم منطقه ‌ای اوست که از جمله آنها پرونده داعش است که پس از پیشروی در برخی از مناطق عراق و تصرف برخی گذرگاه‌ های مرزی بین اردن و سوریه با عراق هم اکنون به مرزهای شمالی عربستان سعودی بسیار نزدیک شده است.

هنگامی‌ که شاهزاده بندر از واشنگتن انتقاد و آن را خشمگین کرد، واکنش ملک عبد الله برکناری وی بود. اما وی در نشست‌ ها و گپ‌ های خودمانی خود با دوستان عرب و آمریکایی‌ اش براساس گزارشی که پایگاه خبری صهیونیستی «دبکا» آن را منتشر کرد، تاکید کرده بود که به بازگشت مجددش به قدرت و بازگشت اعتبار از دست رفته‌ اش ایمان و باور دارد، چون پیش بینی‌ های بسیار بدی را چه برای منطقه و چه برای عراق کرده بود و آن خطر داعش برای عراق و کشاندن این کشور به جنگی ویرانگر با این گروه است.

بنابر اظهار دبکا تا کنون پیش بینی ‌های شاهزاده بندر درست بوده است، چون جنگ سوریه هم اکنون به عراق نیز کشیده شده و این موضوع می ‌تواند امنیت ملی عربستان سعودی و خاندان حاکم در این کشور را در معرض خطر جدی قرار دهد.

در این بین اگرچه برخی از تحلیلگران بر این باورند که ملک عبد الله از شاهزاده بندر بار دیگر کمک نخواهد گرفت، چون این موضوع بر روابط وی با باراک اوباما ، رئیس جمهوری آمریکا تاثیر می ‌گذارد، اما تردید آمریکا در قبال حوادث جاری در عراق و پیشرفت امور به سود نظام این کشور که ایران در آن نفوذ دارد و تهدیدات داعش بار دیگر بیم و هراس ‌های ریاض را برانگیخته و موجب شده تا ملک عبد الله روی به بندر بیاورد، کسی که استاد سرقت و ربودن انقلاب ‌ها و کودتاها و توطئه ‌ها و خرید مزدوران و رهبران و روسای قبایل و عشایر منطقه برای برافروختن آتش فتنه ‌های داخلی است.

ویژگی ها و آداب ماه رمضان

ویژگی ها و آداب ماه رمضان


در بین ماه های سال قمری، ماه مبارک رمضان، از قداست و جایگاه ویژه ای برخوردار است چنانکه در دعای مخصوص آن می خوانیم:« .. وهذا شهر عظمته و کرمته و شرفته و فضلته علی الشهور...»؛ (اقبال الاعمال/24) «و رمضان، ماهی است که او را عظمت و کرامت و شرافت، و فضیلت دادی، نسبت به ماه های دیگر.»
رسول خدا (ص) می فرماید:« اگر کسی در این ماه، یک آیه از قرآن تلاوت کند، ثوابش مثل کسی است که در غیر ماه رمضان، یک بار قرآن را ختم کرده باشد» (امالی صدوق/93) از امام صادق (ع)نیز نقل شده است: «هرکس در ماه رمضان، صدقه ای بدهد خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور می کند.» (بحار/ 316/93)
حضرت علی (ع) از پیامبر خاتم (ص) نقل می فرماید: «هیچ مؤمنی نیست که ماه رمضان را، به حساب خدا روزه بگیرد مگر آن که خدای تبارک و تعالی، هفت خصلت را برای او لازم گرداند، هرچه حرام در پیکرش باشد محو و ذوب گرداند. به رحمت خدای عزوجل نزدیک می شود. (با روزه خویش) خطای پدرش حضرت آدم را می پوشاند. خداوند لحظات جان دادن، را برای او آسان کند. از گرسنگی و تشنگی روز قیامت در امان است. خدای عزوجل برائت و بیزاری از آتش دوزخ را به او عطا فرماید. (پرسش کننده در این حدیث مفصل، عالم یهودی بود) که عرض کرد راست گفتی ای محمد» (من لا یحضر صدوق/ 74/2)
ماه مبارک رمضان علاوه بر این که ماه عبودیت و بندگی و ماه غفران و رحمت الهی است از جهات دیگر نیز حائز اهمیت است:


1) ماه نزول قرآن

اولین ویژگی و امتیاز ماه مبارک رمضان، نزول قرآن کریم بر قلب نازنین پیامبر خدا(ص)برای نجات و هدایت انسان ها در این ماه پربرکت است چنانکه خدای سبحان می فرماید:«ماه رمضان، ماهی است که قرآن به عنوان راهنمایی مردم و نشانه های هدایت و فرق میان حق و باطل در آن نازل شده است.» (بقره/185) در آیه دیگر می فرماید:«ما قرآن را در شب مبارک فرو فرستادیم.» (دخان/2)


2) شب قدر و تعیین سرنوشت

دومین ویژگی که باعث فضیلت ماه مبارک رمضان شده است، قرار گرفتن شب قدر و تعیین سرنوشت، در این ماه نورانی است. چنانکه در سوره قرآن می خوانیم؛ «ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم، و تو، چه می دانی شب قدر چیست؟ شب قدر در مقام و مرتبه از هزار ماه بهتر و بالاتر است. ظاهراً مراد از قدر، تقدیر و تعیین و اندازه گیری است، خدای تعالی در آن شب حوادث یکسال از آن شب تا شب قدر سال آینده را تقدیر می نماید، زندگی و مرگ، رزق، سعادت و شقاوت و چیزهایی از این قبیل را مقدر می سازد. (تفسیر المیزان ذیل آیه)
امام باقر (ع) در جواب سؤال از معنای آیه «انا انزلنا فی لیله مبارکه» می فرماید: «شب قدرکه همه ساله در ماه رمضان در دهه آخرش، تجدید می شود شبی است که قرآن جز در دل شب نازل نشده و آن شبی است که خدای تعالی درباره اش فرموده:«فیها یفرق کل امر حکیم» در آن شب هر حادثه ای که باید در طول آن سال، واقع گردد، تقدیر می شود، چه خیر و چه شر، چه طاعت و چه معصیت، و چه فرزندی که قرار است متولد شود و یا اجلی که بناست فرار رسد، و یا رزقی که قرار است (تنگ و یا وسیع) برسد. پس آنچه در این شب، مقدر شود، و قضایش رانده شود، قضایی حتمی است، ولی در عین حال، مشیت خدای تعالی در آنها محفوظ است.» (کافی/ 751/4)


3) نزول ملائکه و روح

سومین ویژگی ماه مبارک رمضان نزول ملائکه و روح در شب قدر و ماه مبارک رمضان است.
«فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان برای [تقدیر]هر کاری نازل می شوند، شبی است پر از سلامت، [و برکت و رحمت] تا طلوع صبح.» (قدر 4و5)
ابن عباس از رسول خدا (ص) روایات کرده است که فرمود:« وقتی شب قدر می شود ملائکه ای که ساکن درسدره النتهی هستند و جبرئیل، یکی از ایشان است، نازل می شوند، در حالی که جبرئیل به اتفاق سایر سکان نامبرده پرچم هایی را به همراه دارند. یک پرچم، بالای قبر من، و یکی بالای بیت المقدس و پرچمی در مسجدالحرام و پرچمی بر طور سینا، نصب می کنند، و هیچ مؤمن و مؤمنه ای در این نقاط نمی ماند مگر آن که جبرئیل به او سلام می کند، مگر کسی که دائم الخمر و یا معتاد به خوردن گوشت خوک و یا زعفران مالیدن به بدن خود باشد.» (تأویل الایات الظاهره، استرآبادی، ص790)


4) میهمانی و ضیافت الهی

نزول قرآن، وقوع شب قدر، نزول ملائکه و روح، تقدیر سرنوشت و... هر کدام مائده های آسمانی و غذاهای معنوی است و سبب شده ماه مبارک رمضان، به عنوان ماه ضیافت و میهمانی الهی، نامگذاری شود، لذا پیامبر اکرم (ص) در آستانه ماه مبارک رمضان، این گونه می فرماید:«ای مردم! ماه با برکت و رحمت و آمرزش، به شما روی آورده است، این ماه نزد خدا بهترین ماه است و روزهایش بهترین روزها و شب هایش بهترین شب ها، و ساعاتش بهترین ساعات. در این ماه شما به میهمانی خدا دعوت شده اید و در زمزه بهره مندان از کرامت خداوند، قرار گرفته اید. در این ماه نفس های شما، تسبیح خداست، و خواب شما، عبادت است و اعمال شما، پذیرفته و دعایتان به اجابت می رسد...»(المصباح کفعمی/ ص336)


منبع: نشریه راه کمال، شماره 38

رمضان، ماه سوزنده و شوینده

• رمضان، ماه سوزنده و شوینده
  

ماه رمضان، ماهی است که هم بشوید هم بسوزد. بشوید به آب توبه دل های مجرمان، بسوزد به آتش گرسنگی تن های بندگان. اشتقاق رمضان از رَمْضاست یا از رَمْض؛ اگر از رَمْضاست آن سنگ گرم باشد که هر چه بر آن نهند بسوزد، و اگر از رمض است باران باشد که به هر چه رسد آن را بشوید. ای مسکین که قدر این نعمت نمی دانی! هر کجا در عالم نواختی است و شرفی در کنار تو نهادند، و تو از آن بی خبر، اسلام که از همه ملت ها برتر است و بهتر دین تو آمد، قرآن که از همه کتاب ها عزیزتر است کتاب تو.1 گفتند: رمضان از آن گفتند که رب العزة در این ماه، دل های عارفان، از غیر خود بشوید، پس به مهر خود بسوزد، گه در آتش دارد گه در آب، گه تشنه و گه غرقاب، نه غرقه سیراب و نه تشنه را خواب و زبان حال ایشان می گوید:
گر بسوزد گو بسوز و ور نوازد گو نواز عاشق آن بِهْ کاو میان آب و آتش در بود
تا بدان اول بسوزد پس بدین غرقه شود چون ز خود بی خود شود معشوقش اندر بر بود
این است که پیر طریقت گفت:
در عشق تو بی سریم سرگشته شده وز دست امید ما سررشته شده
مانند یکی شمع به هنگام صبوح بگداخته و سوخته و کشته شده2

• رمضان، ماه رحمت
  

آورده اند که روزی سید کائنات و خلاصه موجودات و شفیع روز جزا و عرصات و تحفه انوار حقایق و سرچشمه اسرار دقایق، ماه آسمان عالم و شاه اولاد آدم و واسطه عقد اصطفا، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله با حضرت رب العزة جل و جلاله مناجات می کرد، پس می گفت: خداوندا امت عیسی علیه السلام را مائده فرستادی، امت مرا چه فرستادی؟ خطاب مستطاب رسید که ای محمد، امت عیسی شکم پرست بودند و امت تو خداپرست؛ ایشان را خوان فرستادیم و امتان تو را ماه مبارک رمضان و بر خوان ایشان سه قرص نان بود و بر ماه رمضان سه دهه است، دهه اول رحمت است و دهه دوم مغفرت است و دهه سوم آزادی از آتش دوزخ است؛ و بر آن خوان عسل بود و بر این خوان حلاوت است و بر آن خوان ماهی بریان بود و بر این خوان دل بریان روزه داران است و بر آن خوان سرکه بود، بر این خوان سرکه انابت تائبان و شکستن نفس نافرمان است.
ای دل چرا ننازی زین رحمت فراوان کایزد بما فرستاد ماه عزیز مهمان
دانی که این چه ماه است بگزیده اله است سوزنده گناه است یار گناهکاران
نقل است که روزی حضرت خواجه عالم در فضایل ماه مبارک می فرمودند که اگر بندگان خداوند قدر و مقام شریف ماه رمضان بدانند همواره مشتاق قدوم ماه رمضان بودندی. پس مردی از قبیله خزاعه حاضر بود، از این جرعه نشاط آمد و از این باده مست شد، فریاد برآورد که ای ساقی بزم امانی و ای شمامه عطر شادمانی و ای مروج همگنان و ای فرح غمگینان، این نیم جرعه را جریمه و این مجمل را ترجمانی فرما. پس خواجه عالم از آن لب و دندان گهربار و زرنثار مبارک خود چنین فرمود که آن خلد برین و سراج علیین و آن آرامِ جان حق جویان و راحت افزای احدگویان و آن امن و امان غمگسار اهل ایمان را مشاطه قدرت سال به سال زیور بندند از لطف الهی بر درختان بهشت وزد و اعفان اوراق را در حرکت آورد و حوران بهشت از آن نسیم در نشاط آیند و فریاد برآورند که خداوندا یگانگی تو را رسد و وحدت و یکتایی تو را سزد و صفت توست و مخلوقات را بی جفت میسر نشود و لاله رحمت را بفرست تا میان ما و روزه داران وسیله سازد. پس چون خواجه ایشان محتشم است و سر هر جا فرود نمی آورد، ما را با امتان او پیوندی باید. پس پادشاه عالم گوید که به عزت و جلال و قدرت ما که هر آن بنده ای که در این ماه مبارک شرایط بندگی و مراسم عبودیت و سرافکندگی به تقدیم رساند، حوری از حوران بهشت در حباله وی درآید، در فضای جنت بر سریر مملکتش نشانم و در روز قیامت هنوز به دار ثواب نارسیده، خلعتش پوشانم و به انواع اعزاز و اکرام به مقام و منزلتش رسانم.
در حدیث آمده است که ماه رمضان را در صورتی آرند در محشر، در نهایت خوبی و سربلندی بدارد و خلعت های بهشت از سندس و استبرق در وی پوشانند که عدد آن را به جز خدای تعالی کسی نداند و منادی از حضرت عزت ندا کند که این ماه رمضان است و بسا کس که بدو نیک بخت و بسا کس که بدو بدبخت شده است. پس ندا رسد که هرکه او را تعظیم کرده و حرمت او را داشته، بیاورید و از این خلعت ها برگیرید و بدو در پوشانید پس روی به بهشت آورد، و جماعتی باشند که گناه های بزرگ کرده باشند و مرتکب قبایح شده باشند، از آن جامه ها برگیرند و در پوشند. پس در حال آن جامه ها بر تن ایشان پاره های آتش گردد و ریسمان های آن ماران و کژدمان شوند و ایشان فریاد کنند و کسی به فریادشان نرسد.3

• شرافت رمضان
  

ماه رمضان که از همه ماه ها فاضل تر است و شریف تر ماه تو و موسم معاملت تو، ماهی که در آن ماه، معاصی مغفور و شیاطین مقهور، بهشت درو آراسته و درها گشاده و درهای دوزخ درو بسته و بازار مفسدان درو شکسته و اعمال مطیعان به اخلاص پیوسته و گناهان گذشته و آلودگی نوشته در آن سوخته. امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: اگر الله خواستی که امت احمد را عذاب کند، ماه رمضان به ایشان ندادی و نه سوره قل هو الله احد.4 همچنین در خبر است که: چون رمضان درآید، درهای بهشت بگشایند و درهای دوزخ ببندند و شیاطین را در بند کنند، و نداکننده ای آواز دهد که: ای طالب خیر بشتاب که وقتِ توست، و ای جوینده شر باز ایست که نه جای توست.5

• قدر رمضان
  

بدان که ماه مبارک رمضان به غایت جلیل القدر و المرتبه است، چنانچه حق تعالی می فرماید که «یَا اَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»6 ای جماعتی که ایمان آورده اید، نوشته شده برای شما روزه چنانکه بر جمع سابق نوشته شده بود. پس بر شماست تقوا و پرهیزکاری نمودن و روزه داشتن. باید که جمیع اعضا را از جمیع محلّلات و شبهات امساک نماید از خوردن و آشامیدن و جماع کردن و عفو از ظلم نمودن و زبان را از غیبت و فحش باز داشتن و ترک ما سوی الله نمودن؛ چنانکه منقول است از حضرت تاج انبیا محمد مصطفی صلی الله علیه و آله که هرکه روزه ماه رمضان داشته باشد که انصاف را پیشه نماید و سکون را سرشته خود سازد و نگاهبانی گوش و زبان و دست و جوارح از حرام و دروغ و غیبت و ایذای مسلمانان باز دارد، حق تعالی در روز قیامت حشرش با ابراهیم نماید و میانه او و عرش فاصله نباشد. مروی است از حضرت فخر انبیا صلی الله علیه و آله که هر که روزه دار باشد، پس باید حفظ گوش و چشم از استماع حرام و نامحرم نماید که روزه اش مثل روز فطرش نباشد یعنی از چیزهایی که موجب افطار روزه باشد، از دست و زبان و جمیع جوارح خود را ضبط و محافظت نماید. نقل است از جابر بن جعفی از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام که حضرت سید کونین صلی الله علیه و آله فرمود به جابر بن عبدالله که یا جابر، این ماه رمضان است. هر که در روزش روزه دارد و شب احیا به جای آورده باشد و شکم و فرج خود را عفیف داشته، زبان خود را حفظ نموده باشد، از گناه بیرون آید، چنان که از ماه بیرون رود. روایت است از حضرت سید کونین صلی الله علیه و آله که حق تعالی در هر روزی در ماه رمضان در وقت افطار هزار هزار نفر را از آتش آزاد می فرماید.7

• حرمت رمضان
  

ای عزیز! بدان که ماه رمضان را دو حرمت است: یکی حرمت رمضان و دیگری حرمت قرآن که: شَهْرُ رَمَضانَ الّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ؛ و او را دو عصمت است: یکی عصمت از شیطان و دیگری عصمت از نیران؛ و او را دو نعمت است: فتح الجنان و روح الجنان، درهای بهشت را بگشایند و دل ها را راحت دهند؛ و او را دو برکت است: یکی نور و دیگری برکت سحور؛ و او را دو هدیه است: یکی آنکه خواب را به عبادت حساب کنند و دیگری آنکه خاموشی را به تسبیح برگیرند؛ و او را دو فرحت است: یکی در نزد افطار و دیگری در نزد ملک جبار که: اِنَّ لِلصَّائِمِ فَرْحَتانِ فَرْحَةٌ عِنْدَ الْفِطار و فَرْحَةٌ عِنْدَ لِقاءِ الْمَلِکِ الْجَبَّار.8

• رمضان، فرصت توبه
  

خواجه عالم، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله خبر می دهد که خداوندِ منان در هر روزی از ماه رمضان هزار هزار عاصی را از آتش دوزخ آزاد گرداند و چون شب جمعه و روز جمعه شود، در هر ساعتی چندان آزاد کند که در هر روزی آزاد گردانیده باشد؛ پس ای عاصی! این ماه را غنیمت شمار و مثل زمان های دیگر نَینگار، چه آنکه آن بحری است که هرکه آلوده به نجاستِ معصیت باشد، چون به وی درآید، پاک و پاکیزه گردد و این ماه، سلطانی است که هرکه در سایه چترِ او آید، از همه عالم بر سر آید و هرکه در این ماه خلعتِ توبه نیافت، در کدام ماه خواهد یافت و هر که را در این ماه عنوان آزادی ندادند، در کدام ماه خواهند داد و هر که را در این ماه نیامرزند، در کدام ماه خواهند آمرزید؟9

• رمضان، ماه بخشش
  

ای جوان مرد، رجب، ماه نوشش است و شعبان، ماه کوشش است و رمضان، ماه بخشش است؛ و این رهی در بوته خوف و رجا در جوشش است. الهی، چه کنم تا تو را شایم؟ نه من کلید دارم که در بگشایم! به آب عنایت برآرم تا شایم، بر مرکب لطف نشانم تا آیم و این دیده به دیدار بگشایم، ...ای کریم، دل گشایم، دست گیر و ره نمایم. الهی، کدام محنت از بی خبری؟ از محنت آب و گل خلاص یابم گر در من نگری.10

• رمضان، بهار دل ها
  

بدان، ای جان برادر که بزرگان، ماه رمضان را به بهار تشبیه نموده اند که چون بهار آید، ابر در هوا بایستد، باران فرو بارد و نبات ها برویاند و گل ها بشکفاند و صحراها بساط بگستراند؛ کوه ها راحله رنگین در سر کشد، درختان را عقد مروارید بر بندد؛ همچنین چون ماه رمضان درآید، مسجدها منوّر گردد، دل ها به نشاط آید، قندیل ها فروزانند، منبرها بیارایند، جماعت ها به انبوه شود، مجلس ها ساخته گردد، خائفان در هرب آیند، راجیان در طلب آیند، عارفان در طرب آیند، مشتاقان در تعب آیند، عاصیان به راه آیند، گریختگان به درگاه آیند، جوانان از دیده اشک بارند و پیران، موی سفید در خاک مالند.11

• رمضان، ماه نو شدن
  

خدای مهربان، بعضی از زمان ها را مخصوص به خود کرده است؛ مثل شهراللَّه و شهرِ رمضان و آن اختصاص، برای بهانه است، برای آمرزش گناهکاران است. خبر دارید که ماه خدا نو شده است یا نمی دانی ماهِ خدا نو شدن، علامات دارد؛ باید تمام اعضا و جوارح و قلب تو تغییر بکند؛ چنانکه رسول مکرم، حضرتِ خاتم الانبیا صلی الله علیه و آله چنین بود. شهر رمضان شهری است با ادراک و شعور، می رود، می آید، شفاعت می کند، شخصی است جسمانی، نورانی، شفاعت می کند و خصومت می کند.12

پی نوشت ها :

1. کشف الاسرار و عدة الابرار، ج 1، ص 495.
2. همان، ص496.
3. ابونصر قطان غزنوی، سراج القلوب، صص 220 ـ 222.
4. کشف الاسرار و عدة الابرار، ج 1، ص 495.
5. ابوالحقائق جوینی، مناهج السیفیه، به اهتمام: نجیب مایل هروی، ص 78.
6. بقره: 183؛ ای اهل ایمان بر شما هم روزه داشتن فرض گردید چنان‌که امم گذشته را فرض شده بود و این دستور برای آن است که پرهیزکار شوید.
7. میرمحمد عبدالحبیب میرداماد، مناهج الشارعین، به اهتمام: سید جمال‌الدین میردامادی، صص 232 ـ 234.
8. شیخ علی‌اکبر نهاوندی، خزینة الجواهر، ص 430.
9. همان.
10. مجموعه رسائل خواجه عبدالله انصاری، ج 1، صص 379 و 380.
11. خزینة الجواهر، ص 430.
12. شیخ جعفر شوشتری، فوائد المشاهد، ص ‌11.

منبع: ،مرکز پژوهش های صدا وسیما ،گنجینه ، شماره (85)، قم: 1389

آداب ماه ضیافت الهی

آداب ماه ضیافت الهی


ماه خیر و برکت، ماه نزول رحمت، ماه میهمانی و ضیافت الهی، بار دیگر ما را به یک فضای معنوی غیرقابل وصفی می کشاند، فضایی آکنده از عشق به خدا، و دنیایی از صفا و صمیمیت که یک ماه به طول می انجامد. اینجاست که بر همه لازم است که قدر این ضیافت را بدانند و پیشاپیش خود را برای ورود به این میهمانی آماده کنند، خداپرستان می دانند که این ضیافت با دیگر میهمانی ها فرق دارد. در این جا میزبان خالق یکتا است و انبیاء الهی پذیرایی کنندگان و فرشتگان، خدمتگزاران این خوان هستند. در این میهمانی فرشتگان پیوسته بر موحدان سلام گفته و با کشیدن بالهای خود بر روزه داران، گناه میهمانان را از بین می برند و پاک می کنند.
برای این میهمانی در آتش و خشم خداوندی بسته، در بهشت و رحمت پروردگار باز و دست شیاطین و خناسان و وسوسه گران غل و زنجیر شده است.
این ضیافت در نگاه پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) آنقدر مهم است که در آخرین جمعه شعبان مردم را به آمادگی های لازم برای ورود به ماه خدا فرامی خواند.
پیامبر در عظمت و حرمت این ماه عزیز در جمع حاظران نماز جمعه چنین فرمود: ولا یکونن شهر رمضان عندکم کفیره من الشهور فان له عندالله حرمه و فضلاً علی سایر الشهور؛ نباید در نظر شما، ماه رمضان و دیگر ماه ها یکسان باشد، چون این ماه نزد خدا حرمت و فضیلت والاتری نسبت به دیگر ماه ها دارد.(1)
در این ماه باید تمام اعضا و جوارح ما روزه دار باشد، و با ادب خاص خود وارد این میهمانی بی مانند بشویم. نه دست خطا کند و نه پا و نه چشم و گوش.
در این ضیافت فقط و فقط از پروردگار پیروی خواهد شد نه از شیطان یا هوای نفس همه چیز باید تغییر یابد، تا با فضای رمضان، رمضانی شویم.
پیامبر و معصومین برای بهره جستن از این فیض بزرگ سخنان و رهنمون های بسیارارزشمند، زیبا و دلنشینی برای ما به یادگار گذاشته اند که به بررسی بخشی از آنها می پردازیم.

آداب مهمانی خدا

شاید برخی چنین فکر کنند که میهمانی خدا فقط در این خلاصه می شود که یک روزه دار همراه دیگر روزه داران در وقت سحر به امساک پرداخته و در پایان روز به افطار بپردازد، و همین مسئله همه ساله تکرار می شود. اما این به تنهایی هرگز کافی نیست چرا که هدف این نبوده که مسلمانان فقط چند ساعتی از روز و چند روزی از سال از خوردن و آشامیدن خودداری کنند بلکه در این یک ماه باید جهاد کنند، جهادی پیگیر و تلاشی مستمر در راستای تهذیب نفس و اصلاح خویش. این یک ماه کلاس آموزش و تمرین آموخته ها است. کلاسی برای آزمودن فضائل اخلاقی و تلاش برای ترک رذائل شیطانی و ضداخلاقی، که از جمله این فضائل است:


1- کنترل زبان

زبان نشانه عقل یا جهل انسان است و مایه عزت یا ذلت اوست.
از اینرو در روایات و احادیث اسلامی درباره کنترل این موجود کوچک اما بسیار خطرناک هشدارهای فراوانی داده شده است. و از پیامبر «ص» روایات متعددی رسیده که فرموده اند: سلامتی و راحتی انسان در حبس و نگهداری زبان اوست.(2) و یا این که فرموده اند: تمام گرفتاری های انسان از زبان خودش است. (3) و یا این که امام رضا(علیه السّلام) فرموده: سکوت و کنترل زبان نشانه دانایی است. (4) عبدالله ثقفی گوید: به پیامبر عرض کردم که بیشترین چیزی که بر من می ترسی چیست؟ پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) زبانش را به دست گرفته و فرمود: از این.(5) همچنین امیر مؤمنان(علیه السّلام) در وصیتی که به فرزند خود محمد بن حنفیه داشت فرمود: زبان همانند سگ هار است. اگر آن را آزاد بگذاری تو را گاز خواهد گرفت. بسا بر اثر کلمه ای که انسان بر زبان جاری می سازد، نعمتی را از دست می دهد. پس بر تو باد زبانت را که همانند طلا و نقره است حفظ و پنهان کن (6) از این روست که پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) با مهم شمردن این امر، در خطبه شعبانیه معروف خود در مدینه که در آخر ماه شعبان ایراد فرمود، این چنین توصیه کرد: یعنی ای گروهی که خود را آماده ضیافت الهی نموده اید، زبانتان را در این ماه کاملاً کنترل نمایید تا در محضر پروردگار خطایی از او سر نزند. (7)


2- کنترل چشم

دومین موردی که میهمان باید در این ضیافت الهی درنظر گرفته و رعایت کند، کنترل چشم است.
پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) درباره رعایت این نکته می فرماید: و چشم خود را فرو پوشانید از آنچه که نگاه شما به آن روا نیست. (8)
آری خداوند به بندگان چشم داده تا ببینند، اما نه این که بهر چیز و بهر کس نظر کنند. چشم داده است تا راه خود را بیابند، به غذای فکری و بدنی خویش خوب نظر بیفکنند و این دستور اوست که می فرماید: فلینظر الانسان الی طعامه (9)
با این بیان می توان گفت یک نگاه واجب داریم و این همانست که گفته شد. دوم نگاه مستحب است که در روایات به آن اشاره شده است. چنانچه فرموده اند: نگاه کردن به صورت علی بن ابی طالب ، پدر، مادر، عالم، برادر دینی، امام عادل، قرآن، و کعبه عبادت است. (10) و همچنین نگاه کردن به آب و طبیعت، و سبزه، گل و گیاه باعث زدوده شدن غم و غصه از انسان می شود.
نگاه سوم آن که از نظر شرع مقدس جایز نیست و آن نگاه به نامحرمان است و کنترل چشم دربرابر آنها یکی از آداب و شرایط این میهمانی بزرگ است و قرآن مجید نیز در آیاتی تمام مسلمانان را به این امر الهی فراخوانده و مرد و زن را از نگاه های حرام و غیرشرعی به یکدیگر برحذر داشته است.
رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) می فرمایند: روز قیامت تمام چشمها گریان است مگر سه چشم، چشمی که از ترس خدا گریه کند، چشمی که از نگاه به نامحرم فرو پوشانده شود، چشمی که شب زنده دار باشد. (11)


3- کنترل شنوایی

همانگونه که دربین انسانها یک نظام حقوقی نسبت به یکدیگر حاکم است، بین اعضای یک انسان نیز حقوقی هست که می باید به آن حقوق حتما توجه بشود.
امام زین العابدین(علیه السّلام) در رساله حقوق، ضمن پنجاه حقی که بر یک فرد مطرح می فرماید برای نفس و زبان و شنوایی و بینایی و دست و پا و شکم و غیر آن حقوقی را بیان کرده است.
حضرت درباره حقی که شنوایی بر انسان دارد چنین فرموده: و حق السمع تنزیهه عن سماع الغیبه ، و اما حق شنوایی این است که آن را از شنیدن غیبت و شنیدن هرآنچه که شنیدنش بر او حلال نیست، پاک و منزه ودور گردانی.(12)
بدون شک آن میزبانی که غیبت و آواز و صداهای محرک و مهیج قوای حیوانی انسان را تحریم کرده و به هیچ وجه حاضر نیست کسی را به حضور پذیرد که از این محرمات پرهیز ننماید و یا در ماه رمضان بخواهد خود را به این مسائل مشغول کند.
پیامبر بزرگوار اسلام(صلّی الله علیه و آله و سلّم) ضمن خطبه شعبانیه خود به سومین ادب از آداب این ضیافت الهی اشاره نموده می فرماید: خود را از آنچه که شنیدنش بر شما حلال و جایز نیست دور بدارید. (13)


4- کنترل خشم

غضب و خشم یکی از حالات بسیار زشت انسانی است که باعث حرکت روح حیوانی او می شود، گاهی این دخالت بحدی به پیش می آید که قوه عاقله و فکر سالم انسان را می پوشاند. بدین جهت گفته اند که غضب جنونی است که یک مرتبه عارض می شود. و بسا که مرگ ناگهانی هم در پی داشته باشد. مرحوم نراقی در وصف خشم و غضب از حکما نقل کرده است که: کشتی که به گرداب افتاده و گرفتار موجهای عظیم و بادهای تند شده باشد، به نجات نزدیکتراست از کسی که شعله غضبش به التهاب آمده باشد.» (14)
البته ناگفته نماند که دو غضب داریم یکی ناپسند و مذموم و آن حالتی است که انسان را از حد اعتدال بیرون برد، و اما آن غضبی که اختیار و مهارش در دست انسان است و یا آن خشم برای رضای خدا و یا برای دفاع از حق از او صادر شود نه تنها اشکالی ندارد بلکه خشمی پسندیده است. امیرمؤمنان(علیه السّلام) فرمود: هیچگاه پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) برای دنیا به خشم نمی آمد، اما هرگاه از برای حق به خشم می آمد، احدی را نمی شناخت و غضبش آرام نمی گرفت تا حق را یاری کند. (15)
و اخبار و احادیث فراوانی در مذمت خشم ناپسند وارد شده و همه آنها دلالت بر این دارند که ایمان را فاسد می گرداند چنانکه سرکه عسل را فاسد می کند. (16)
امام جعفر صادق(علیه السّلام) می فرماید: غضب، دل مرد دانا را هلاک می کند، و کسی که مالک قوه غضب خود نباشد مالک عقل خود نیز نیست. (17)
پس در این ماهی که افتخار حضور و شرکت در میهمانی رب الأرباب را داریم باید علاوه بر کنترل چشم و گوش و زبان بر خشم خود نیز مسلط باشیم.
امام رضا(علیه السّلام) در سخنی درباره فضیلت ماه رمضان چنین فرموده است: هرکه در ماه رمضان خشم خود را فرونشاند خداوند خشم و غضب خود را درباره اش در روز قیامت فرو می نشاند. (18)


5- پرهیز از محرمات

بسیاری از گرفتاری های مردم در اثر نداشتن تقوای الهی و ترس از خداوند در روز قیامت است. از اینرو به دام بسیاری از گناهان از جمله روی آوردن به محرمات می افتند. بی پرده باید گفت که در حال حاضر کسی نیست که با حرامهای خداوند آشنایی نداشته باشد مگر آن جاهل بی خبری که این دسته هم بسیار اندک می باشند، اما غالب مردم هم موارد حرام را می دانند و هم از تأثیر لقمه حرام در زندگی آگاه اند.
و هیچ عاملی به اندازه تقوا و پرهیزکاری نمی تواند انسان را از اقبال بر محرمات باز دارد. و در ماه رمضان در ماه ضیافت الهی هرچه تقوای یک روزه دار بیشتر شد از محرمات فاصله خواهد گرفت. و در گفتگویی که امام صادق با مفضل بن عمر داشت درست بر همین نکته تکیه کرده و به او چنین فرمود: کم بودن عمل ولی همراه با تقوا بهتر از عمل بسیار ولی تهی از تقوا است. گوید سؤال کردم: این چگونه ممکن است که عمل بسیار باشد اما تقوا در بین نباشد. حضرت در پاسخ فرمود: آری نمونه اش همانند کسی است که همسایه را اطعام می کند و به آنها ارفاق می نماید و دیگران را به خانه اش دعوت می کند، اما در کنار چنین کارهایی اگر دری از حرام بر او بازشد وارد آن می شود و این معنای عمل بدون تقوی است. و در مقابل کسی که عملی اندک دارد اما اگر دری از حرام به رویش بازشد، هرگز وارد آن نخواهد شد. (19)
و ماه رمضان ماهی است که خدای می خواهد بندگانش با چشمی پاک و دلی پاک تر به سوی او روی آورند، موحدان و روزه داران بااجتناب از محرمات در این ماه پرفیض و رحمت برای همیشه از حرام فاصله بگیرند.
ابوسعید خدری از پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) نقل کرده که فرمود: هر بنده ای که ماه رمضان را درک کند، پس اگر روزها را روزه بدارد و آزارش به دیگران نرسد و چشم خود را از نامحرمان پوشاند، و از آنچه که خداوند بر او حرام کرده پرهیز نماید، خداوند بهشت را بر او واجب می گرداند. (20)
بامید روزی که تمام بندگان خدا از این فضای معنوی بهره کاملی ببرند.


پی نوشت :
1- فضائل الأشهرالثلاثه ص95
2- ذرایع البیان ج 1 ص 6
3- همان
4- همان
5- همان ص 8
6- الاختصاص ص 223
7- فضائل الاشهر الثلاثه ص77
8- همان
9- سوره عبس آیه 24
10- سفینه البحار ج 2 ص596
11- بحارالأنوار ج 104 ص35
12- ذرایع البیان ص 206
13- فضائل الأشهر الثلاثه ص77
14- معراج السعاده ص 77
15- معراج السعاده ص 77
16- همان
17-همان
18-فضائل الأشهر الثلاثه ص97
19- سفینه البحار ج 1 ص244
20- فضائل الأشهر الثلاثه ص103